สมุนไพรคุย

สมุนไพรคุย

คุย (Willughbeia cochinchinensls Pierre)
บางถิ่นเรียก คุย. กะตังกะติ้ว (ภาคกลาง) หมากยาง (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สุรินทร์ ศรีสะเกษ อุบลราชธานี) ตังตู้เครือ (ลำปาง) คุยช้าง (ปราจีนบุรี) คุยหนัง (ระยอง จันทบุรี) อีคุย (ปัตตานี) โพล้พอ (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี)

เป็นไม้เถา มีกิ่งก้านมาก ลำต้นเกลี้ยง มีน้ำยางสีขาว. ใบ เดี่ยว ติดกันเป็นคู่ตรงข้ามกัน แผ่นใบรูปขอบขนาน หรือ รูปรี ปลายในเป็นติ่งมน หรือ กลม โคนใบแหลม ขอบใบเป็นคลื่น กว้าง 2.5-4.5 ซม. ยาว 6-13 ซม. ด้านบนเป็นมัน เนื้อใบบางคล้ายกระดาษ เส้นใบเล็ก 16-22 คู่ ก้านใบยาว 7-12 มม. ด้านบนเป็นร่อง. ดอก สีเหลือง กลิ่นหอม ออกเป็นช่อสั้นๆ ช่อละ 4-12 ดอก ตามงามใบ หรือ ที่ยอด ก้านช่อสั้นมาก หรือ อาจไม่มีเลย ก้านดอกสั้น มีขน กลีบรองกลีบดอก 5 กลีบ ส่วนโคนติดกันเป็นท่อ ยาว 1 มม. ปลายแยกเป็นกลีบรูปกลม ๆ ยาว 1 มม. ขอบกลีบมีขน กลีบดอก 5 กลีบ รูปขอบขนาน ปลายแหลม ยาวประมาณ 3 มม. โคนติดกันเป็นท่อยาว 5  มม. ป่องตรงใกล้ปากท่อดอก ภายในท่อไม่มีขน เกสรผู้ 5 อัน ติดอยู่ด้านในกึ่งกลางท่อดอก เกสรเมีย 1 อัน ท่อเกสรเรียวเล็ก ปลายเกสรเป็นรูปไข่ ผล สด รูปรี กว้าง 2.5 ซม. ยาว 3.5 ซม. สีเหลืออมส้ม ภายในมีเมล็ดจำนวนมาก ผลกินได้.

นิเวศน์วิทยา : พบขึ้นตามป่าโปร่งใกล้ทะเล ทางภาคตะวันออกของไทย คือ จังหวัดชลบุรี ระยอง จันทบุรี และตราด.

สรรพคุณ : เถา รสฝาด ใช้แก้ประดง เข้าข้อ ลมขัดในข้อ ในกระดูก ราก แก้มือเท้าอ่อนเพลีย ต้มน้ำใช้รับประทานแก้โรคบิด ยาง ชาวมาเลเซีย รัฐกลันตัน ใช้สำหรับทาแผล ผล ตากแห้งย่างไฟแล้วป่นผสมกับน้ำ ใช้ทาแผล เปลือก แก้ปวดศีรษะได้

 

รูปภาพจาก:pantip.com,noknoi.com,สมุนไพร